Emite o teu voto facendo click no seguinte link:
http://www.rtve.es/television/eurovision2009/candidatos/los-granadians.shtml
Audio: The chords - maybe tomorrow
Audio: Joya Landis - angel of the morning
Patty Pravo - la bambola (1968)
Patty Pravo - il paradiso (1969)
Naceu en Torino o 23 de agosto de 1945, comezou a súa carreira cando a descubriu Teddy Reno quen fora o seu representante e máis tarde o seu flamante marido. O 1 de setembro de 1962, comeza a historia musical desta grande cantante italiana; cantantes vidos de todas partes de Italia reuníronse para as finais do «Primeiro Festival dos Descoñecidos», un concurso organizado para descubrir novos talentos. Unha rapaza pequena, indecisa, tímida e calada, mais confiada e explosiva cando canta, bátese contra todos os concursantes. O seu triunfo é tan sensacional que os presentes teñen a sensación de que viran nacer unha estrela auténtica no mundo da canción. Leva case un millón de exemplares vendidos de só tres cancións, «Allá mia eta», «La Partita di Pallone, e «Come te non C’e Nessuno», que son tarareadas, silbadas y cantadas por todos. As grandes revistas dedícan páxinas enteiras e as boites dispútanse as súas actuacións. >>> http://www.ritapavone.it/ <<<
Rita Pavone - la partita di pallone (live)
Rita Pavone - datemi un martello (1964)
Para máis información xeneralista, non deixen de visitar:
A enerxía nin se crea nin se destrúe, só se transforma. Combo Dinamo é unha mutación sufrida polos Mistakens. Produciuse unha transformación, como cantan eles, isto non "é máis do mesmo". En Combo Dinamo a máis mínima fricción das púas e baquetas coas cordas e parches das súas guitarras, baixos e batería produce unha corrente sonora directa, plasmada agora en trece cancións inductivas e adictivas que dan voltas sen parar na bobina de das orellas desde o primeiro impacto. Amplifícase así a milagre da termodinámica musical: cando o empeño entra en contacto coas grandes composicións, as gañas e a contundencia, a actitude e a melodía, saltan as chispas do talento que dan forma ó seu primeiro disco.Combo Dinamo - más de lo mismo
.JPG)
Small Faces & P.P. Arnold - tin soldier (colour)
Adriano Celentano (Milán, Italia, 6 de xaneiro de 1938); cantante, actor e cineasta italiano.
Adriano Celentano iniciouse no mundo do espectáculo actuando como imitador e cómico nos cabarets da súa ciudade natal. O seu debut oficial como cantante tivo lugar en 1957 no transcurso do Primeiro Festival do Rock And Roll celebrado no pazo de xeo de Milán.
A partires de entón, Celentano comezou a interpretar cancións inspiradas en xéneros tan diversos como o soul, o tango, os valses, o pop, o rock, etc. A partires do ano 1965, comeza a adicarse ao cinema, traballando como director e como actor.
Nos case 40 anos adicados ao espectáculo, Celentano colleitou numerosos éxitos musicais así como no mundo do cinema.
Desde Serafino (1968), en onde Celentano encarna a un xove napolitano, que cada vez que o chamaban polo seu nome, respondía sempre cantando as estrofas de «Mamma», unha vella tonada de dito pobo.
Celentano está casado con Claudia Mori, actríz e cantante italiana, e é pai da actriz Rosalinda Celentano (coñecida polo seu papel de Satanás en “La Pasión de Cristo”).
Entre as súas cancións destacan: “Azzurro”, “Yupi Du”, “Chi non lavora non fa l’amore” (ca que participou xunto á súa muller Claudia Mori no Festival da Canción de San Remo, “Il ragazzo della Via Gluck”, “Io non so parlar d’amore”, etc.
Filmografía:
Películas: Serafino (1968) Blanco, rojo y… (1972) Rugantino (1973) El que se vino de Nápoles (1974) Manos de terciopelo (1979) Horacio y el bailón de D. Fulgencio (1979) El solterón domado (1980) Señas particulares: hermosísimo (1988).
Como director, dirixeu os seguintes filmes: Yuppi Du (1975) La otra mitad del cielo (1976).
Programas de televisión: Adriano Clan (1964) Adriano Clan 2 (1965) C’è Celentano (1972) Arriva il Celebre (1977) Fantastico 8, na RAI, xunto a Heather Parisi, Renato Rascel, Marisa Laurito, Teo Teocoli (coñecido en Italia, polo seu personaxe, o xuíz Rocco Tarrocco) e elenco (1987-1988) Svalutation (1992) Francamente me ne infischio (1999) 125 milioni di caz…te (2001) Rockpolitik (2005), etc.
Discografía: Azzurro (1960) Peppermint twist (1962) A New Orleans (1963) Super (1965) Il ragazzo della via Gluck (1966) Una ragazza in un pugno (1968) Le robe che ha detto Adriano (1969) Il Forestiero (1970) Er Più (1971) Con me nel Clan (1971) I Mali Del Secolo (1972) Yuppi Du (1974) Bellissima (1975) I miei americani (1984) Joan Lui (1985) I miei americani 2 (1986) La pubblica ottusità (1987) Il re degli ingnoranti (1991) Quel punto (1994) Mondo in mi 7a] (1996) Mina Celentano (1998) Io non so parlar d’amore (1999) Esco di rado (e parlo ancora meno)(2000) Il cuore, la voce (2001) Per sempre (2002) Le volte che Celentano è stato 1 (2003) C’è sempre un motivo (2004) L’indiano (single) (2005) La Tigre e il Molleggiato (2006), etc.
Adriano Celentano - 24000 baci
Mina e Adriano Celentano - parole, parole
Hola amigos! Si, os anos de espera desde o seu anterior disco foron un martirio para os seus fieis seguidores. Ademais as súas actuacións en vivo durante este período, aínda que espectaculares, cóntanse cos dedos das mans, e limitáronse a aparicións especiais e case "segredas", sendo só uns poucos de miles de afortunados os que poden dar crédito diso.
Todo isto construeu a crear un clima de incertidume no que fai referencia á actividade destes músicos, e algúns disparaban ruxerruxes sobre unha posible separación.
Pero Los Granadians del Espacio Exterior regresaron cun novo vinilo baixo o brazo:
"Creo que se esaxerou un pouco, De verdade pasou tanto tempo? Non temos a sensación de estar tan perdidos no espazo como pensan algúns. Ben é certo que o éxito que obtivemos co noso primeiro LP chegounos sendo moi mozos como para afrontalo con mesura. Todo nos pillou por sopresa: a fama, os excesos, os egos e as dubidosas intencións de terceiras persoas case fan que a nosa carreira se nos fose das mans. A esperedísima xira de presentación de "El temperamental Sonido de Los Granadians Vol.1" coincidiu coa saída ao mercado do single que fixemos con Dave Barker, todo foi moi seguido, e depois, ese mesmo ano fixemos aquelas actuacións como banda de Derrick Morgan baixo pseudónimo, en Alemaña e en Madrid. Encántanos Derrick Morgan, xa no 2003 fixémoslle un single, e é un privilexio tocar con el, é unha auténtica estrela, e xa que logo non queriamos que o público acudise a ver a "Los Granadians", senón ao propio Derrick, ademais, non tocamos ningunha canción nosa naqueles concertos.
Nunca fumos partidarios de facer moitas actuacións nin de tocar en todo o que se nos ofrece. Naqueles días, preferíamos aceptar soamente propostas nas que nos fixese moita ilusión participar ou por que nos apetecese moito. O máis importante para nós era gozar no escenario, egoistamente, tanto ou máis que o público, e se caes en certa rutina ou non tes nada nova que ofrecer, mellor desaparece por un tempo, e non aburras ao público dándolle a sensación de que pagou dúas veces por ver o mesmo show. O ano pasado estivemos por Francia encabezando un par de festivais, tamén actuamos con Dave Barker naquela homenaxe que se lle fixo ao desaparecido Laurel Aitken en Valencia e algunha cousa máis.
Pero o máis importante é que en todo este tempo estivemos escribindo e gravando no noso laboratorio e moito dese material estará pronto xirando nos tocadiscos de moita xente".
Los Granadians del Espacio Exterior - una chica me dijo una vez
Rita Pavone & Rocky Roberts - gira gira (1968)
BOA SORTE COMANDANTE!!!
Ciao amici!
Aquí vai o derradeiro vídeo da miña estancia en Italia. Por ser o último, non quere dicir que sexa o mellor. Iso sí, Roma è più bella, ma non troppo.
Ah!, en Calabria a vida segue igual:
Vasta operación antimafia en Calabria, sur de Italia
28/1/2008 - 17:27(GMT) Numerosos exponentes políticos de Calabria, sur de Italia, fueron detenidos este lunes en el marco de una investigación antimafia por el asesinato de un consejero regional en 2005, indicaron autoridades locales.
"En total 47 personas están siendo investigadas, de las cuales 18 recibieron orden de captura por lazos entre mafia, política y administración pública", explicó a la AFP el coronel Leonardo Alestra."Según nuestra investigación el asesinato en octubre de 2005 del consejero regional Francesco Fortugno fue obra de la mafia calabresa, la Ndrangheta", agregó.
Arrivederci ragazzi!
Audio: Giuliano Palma & The Bluebeaters - tutta mia la città
Ciao a tutti!
-no tiene por que ser así NIPPLE ATTACK
Audio: Los Imposibles - keep trying
