Nicoletta pasa os primeiros anos da súa adolescencia coa súa avoa, naqueles anos coñeceu ao cardeal Angelo Roncalli (o futuro Papa Xoán XXIII) e ao poeta americano Ezra Pound. Sendo nena estuda danza e piano, inscríbese nun curso de dirección de orquestra, é unha apaixonada do rythm'n'blues e empeza a ser coñecida co nome de Guy Magenta, actúa a miúdo no lendario Piper Club, lugar de culto, onde é descuberta polo axente Alberigo Crocetta, que foi quen lle puxo o nome artístico de Patty Pravo ("veloz como a vida dos mozos"). En 1965 grava a súa primeira aparición cinematográfica "Passeggiando per Subiaco", a día de hoxe inédita, dirixida e producida por Tullio Piacentini. Entre outros cantautores está presente o mozo Lucio Dalla coa canción "Il ceo". En 1966 grava o seu primeiro single coa discográfica ARC Ragazzo triste (versión italiana de But you're mine de Sonny Bono) e para a "moza do Piper" é só o primeiro dunha serie de éxtios con cancións soadas a medio camiño entre o beat e a canción melódica: en 1967 Qui e là, Se perdo che e especialmente en 1968 La bambola, un disco de 45 revolucións con éxito mundial e nove millóns de discos vendidos. Posteriormente canta Sentimento, Gli occhi dell'amore, Tripoli'69, Il paradiso (de Lucio Battisti) e Nel giardino dell'amore ("Rain" de José Feliciano). Para a gravación dos seus discos e concertos en directo no Piper Club, e o Cyan Three forma un grupo inglés, casaría coa batería, Gordon Fagetter; o grupo acompáñaa nos primeiros anos da súa carreira. En 1969, Crocetta e Rca proponlle gravar un album acompañada por unha orquestra, co nome de Concerto per Patty.
Patty Pravo - la bambola (1968)
Patty Pravo - il paradiso (1969)
3 comentarios:
Meraviglioso!
moitta diva italiana do paleolítico superior pero ir ver os teus colegas a la coru non???
Non fun a esa quedada para suicidarse porque teño un problema nos oídos. Non escoito nada, aínda que para escoitar a eses teus colegas de Valga...
Ciao bambino.
Publicar un comentario