A dirección de IAUGANAIALMA, vese na obriga de cambiar a frecuencia de saida do seu espacio "AS CANCIÓNS DA SEMANA" , que a partires de agora pasara a ser un espazo mensual.
Asique, xa sabedes, estade atentos a primeiros de cada mes, xa que poderedes ver unha nova entrega de "AAAS CANCIÓÓÓNS DA SEMAAAAANA (o espazo que sae cada mes)"
Ata pronto
sábado, 15 de diciembre de 2007
martes, 11 de diciembre de 2007
Ma che freddo fa ...
Saúdos de novo a todos! Esta semana farei un pequeno resumo da viaxe realizada a Sicilia os días 7, 8 e 9 deste mes. E como non podía ser doutra maneira, vai acompañado cos seus xa clásicos e aclamados vídeos (e non son do tipo: gravo a autoestrada desde o coche!).
Partimos o venres ás 11 da mañá, iso si, despois de agardar dúas horas en Hertz polos coches. Fixemos unha pequena parada en Mileto para acudir unha pequena reunión informal, e enfilamos a fermosa autoestrada con destino a Villa San Giovanni. Este é o lugar desde onde parten os ferrys destino á illa, e polo que sei, non queren unha ponte que os una xa que é o motor económico do pobo. Aparte disto, lévase querendo facer esa ponte anos, mais a mafia esíxelle ao goberno italiano unha porcentaxe altísima do presuposto ou mesmo colocar ás súas propias empresas construtoras. O traxecto do ferry dura unha media hora e a súa frecuencia é ese mesmo tempo en calquera momento do día.
Desembarcamos en Messina, e nada máis descender co coche, xa me dei conta da carencia de educación vial siciliana (iso si, comparado con Palermo son uns santiños). Estivemos nesta cidade o tempo xusto para repoñer forzas, tomando entón dirección Taormina. Quizais foi este un dos lugares que máis me sorprendeu desde que estou aquí, seguramente por descoñecer a súa existencia anteriormente. É un pobo pequeniño, mais realmente fermoso cunhas vistas ao mar marabillosas e o volcán Etna omnipresente botando un fume ameazante.
Desde Taormina fómonos xa destino á caótica Palermo. Logo das clásicas preguntas respecto á localización do noso Bred & Breackfast, deixamos a equipaxe e desmos unha voltiña pola cidade, recolléndose cedo que había que madrugar.
Ao día seguinte, visitamos toda a cidade cun guía que semellaba case nativo. Palermo lémbrame nalgúns aspectos a Napoli por ser ruda, auténtica, tosca e cunha estupendísima gastronomía. Da arqueoloxía, igrexas ou catedrais pouco comentarei, porque, evidentemente todo está escrito. Xa pola noite gozamos da movida palermitana desenfrenadamente (Gyn-Tonics a 2.50 euros!).
O domingo deixamos Palermo e fomos ás escavacións de Selinunte. Pouco teño que comentar sobre estas sendo eu unha persoa que aplica física á vida, aínda así, son realmente impresionantes. Finalizada esta visita, comemos algo nun pobo a medio camiño entre Selinunte e Palermo e tomamos destino a Vibo Valentia. Só unha incidencia a comentar, o pequeno problema que tivo un dos coches cando o ferry lle embestiu provocándolle unha “pequena” raiadura.
Pois isto é todo polo momento. Esta fin de semana quedamos en VV para disfrutar do Nadal vibonese e a súa magnífica Super Zeppolata (postre típico que é á súa vez doce e salgado).
Saluti ragazzi!
Partimos o venres ás 11 da mañá, iso si, despois de agardar dúas horas en Hertz polos coches. Fixemos unha pequena parada en Mileto para acudir unha pequena reunión informal, e enfilamos a fermosa autoestrada con destino a Villa San Giovanni. Este é o lugar desde onde parten os ferrys destino á illa, e polo que sei, non queren unha ponte que os una xa que é o motor económico do pobo. Aparte disto, lévase querendo facer esa ponte anos, mais a mafia esíxelle ao goberno italiano unha porcentaxe altísima do presuposto ou mesmo colocar ás súas propias empresas construtoras. O traxecto do ferry dura unha media hora e a súa frecuencia é ese mesmo tempo en calquera momento do día.
Desembarcamos en Messina, e nada máis descender co coche, xa me dei conta da carencia de educación vial siciliana (iso si, comparado con Palermo son uns santiños). Estivemos nesta cidade o tempo xusto para repoñer forzas, tomando entón dirección Taormina. Quizais foi este un dos lugares que máis me sorprendeu desde que estou aquí, seguramente por descoñecer a súa existencia anteriormente. É un pobo pequeniño, mais realmente fermoso cunhas vistas ao mar marabillosas e o volcán Etna omnipresente botando un fume ameazante.
Desde Taormina fómonos xa destino á caótica Palermo. Logo das clásicas preguntas respecto á localización do noso Bred & Breackfast, deixamos a equipaxe e desmos unha voltiña pola cidade, recolléndose cedo que había que madrugar.
Ao día seguinte, visitamos toda a cidade cun guía que semellaba case nativo. Palermo lémbrame nalgúns aspectos a Napoli por ser ruda, auténtica, tosca e cunha estupendísima gastronomía. Da arqueoloxía, igrexas ou catedrais pouco comentarei, porque, evidentemente todo está escrito. Xa pola noite gozamos da movida palermitana desenfrenadamente (Gyn-Tonics a 2.50 euros!).
O domingo deixamos Palermo e fomos ás escavacións de Selinunte. Pouco teño que comentar sobre estas sendo eu unha persoa que aplica física á vida, aínda así, son realmente impresionantes. Finalizada esta visita, comemos algo nun pobo a medio camiño entre Selinunte e Palermo e tomamos destino a Vibo Valentia. Só unha incidencia a comentar, o pequeno problema que tivo un dos coches cando o ferry lle embestiu provocándolle unha “pequena” raiadura.
Pois isto é todo polo momento. Esta fin de semana quedamos en VV para disfrutar do Nadal vibonese e a súa magnífica Super Zeppolata (postre típico que é á súa vez doce e salgado).
Saluti ragazzi!
Audio: Rocky Roberts - sono tremendo
jueves, 6 de diciembre de 2007
Benzina ou diesel?
Hola de novo a todos! Desta volta resumirei a viaxe realizada a anterior fin de semana polo sur de Italia visitando Tropea, o Parco Nazionale della Sila, I Giganti, Cosenza, Stilo e diversos lugares da Calabria.
Comezamos a xornada recollendo os coches de aluguer en Vibo Valentia, iso si, co seu correspondente retraso. Despois disto, partimos destino á costa da provincia vibonesa visitano a cidade turística de Tropea (lugar onde habitan moitos ingleses) e algo que debía ser o Capo Vaticano.
A seguinte parada foi o Parco Nazionale della Sila. Visitamos os lagos de Cecina e Arbo que son realmente impresionantes, destacando a presenza de algún can-branco-lobo e pouco máis. A única incidencia foi o atobamento do coche (non conducía eu!) nunha cuneta chea de lama, polo que houbo que pedir axuda para seguir a marcha.
Xa entrada a noite desprazámonos á capital da movida calabresa, como é Cosenza. Creo que o concepto de movida é moi diferente ao noso, aínda así tomamos unhas copas e voltamos para a escura Vibo Valentia.
Ao día seguinte andivemos ata o tacón da bota, parando a comer nun sitio que non me lembro o nome e despois disto ascendemos ata Stilo. Este é un lugar realmente fermoso e cunhas vistas incribles.
Foi esta a derradeira parada antes de emprender a marcha cara a casiña. Foi entón cando pasou a maior incidencia a destacar. Paramos a repostar, e cal foi a sorpresa que o Fiat Panda era a gasolina (benzina), e nós botámoslle diesel. Despois de andar quilómetro e medio a máquina parouse e xa non voltou a arrincar máis. Probamos a quitarlle o combustible cun tubo, encherlle o depósito con gasolina e empurralo; mais nada. Tivemos que deixalo alí e ao día seguinte catro intrépidas aventureiras foron rescatalo e buscaron un mecánico que xustificara nun papel ante Hertz que o fallo foi do coche.
Pois isto foi todo polo de agora. Como podedes observar non estou moi falador, mais para a próxima semana comentarei máis polo miúdo as miñas experiencias por Palermo (Sicilia).
Saúdos enxoitos en licor café! Grazie amici!
Arrivederci.
Comezamos a xornada recollendo os coches de aluguer en Vibo Valentia, iso si, co seu correspondente retraso. Despois disto, partimos destino á costa da provincia vibonesa visitano a cidade turística de Tropea (lugar onde habitan moitos ingleses) e algo que debía ser o Capo Vaticano.
A seguinte parada foi o Parco Nazionale della Sila. Visitamos os lagos de Cecina e Arbo que son realmente impresionantes, destacando a presenza de algún can-branco-lobo e pouco máis. A única incidencia foi o atobamento do coche (non conducía eu!) nunha cuneta chea de lama, polo que houbo que pedir axuda para seguir a marcha.
Xa entrada a noite desprazámonos á capital da movida calabresa, como é Cosenza. Creo que o concepto de movida é moi diferente ao noso, aínda así tomamos unhas copas e voltamos para a escura Vibo Valentia.
Ao día seguinte andivemos ata o tacón da bota, parando a comer nun sitio que non me lembro o nome e despois disto ascendemos ata Stilo. Este é un lugar realmente fermoso e cunhas vistas incribles.
Foi esta a derradeira parada antes de emprender a marcha cara a casiña. Foi entón cando pasou a maior incidencia a destacar. Paramos a repostar, e cal foi a sorpresa que o Fiat Panda era a gasolina (benzina), e nós botámoslle diesel. Despois de andar quilómetro e medio a máquina parouse e xa non voltou a arrincar máis. Probamos a quitarlle o combustible cun tubo, encherlle o depósito con gasolina e empurralo; mais nada. Tivemos que deixalo alí e ao día seguinte catro intrépidas aventureiras foron rescatalo e buscaron un mecánico que xustificara nun papel ante Hertz que o fallo foi do coche.
Pois isto foi todo polo de agora. Como podedes observar non estou moi falador, mais para a próxima semana comentarei máis polo miúdo as miñas experiencias por Palermo (Sicilia).
Saúdos enxoitos en licor café! Grazie amici!
Arrivederci.
Audio: Adriano Celentano - due tipi come noi
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
